خاطرات یک خاطره نقاش

ای قدیس!

هر سال من بزرگ میشوم

گناهانم بزرگتر میشوند

ایا برای تنهای گناهکاری مثل من

جای بخششی هست؟

ای قدیس!

به تنهاییم قسم

روحم مثل روح یک فرشته است...

گرچه گردو غبار رویش نشسته

ولی شوق به اوج رفتن را در گوشم نجوا میکند...

((ای قدیس!برای زندگی دیگرم دعا کن

که اینجا بر زمین مرده هیچ نمیروید))